Afgelopen jaren is in thrillerland een nieuw subgenre ontstaan: de vakantiethriller. Deze thrillers zijn gesitueerd op locaties waar de 'lezer-met-vakantie' zich op dat moment zelf ook vaak bevindt. In de zomer verschijnen thrillers die zich in zonnige oorden afspelen, terwijl de wintervarianten vaak over moorden op en rond skipistes gaan. Het zal geen verrassing zijn dat in Nederland de meeste vakantiethrillers op Schiphol gekocht worden. Bekende auteurs in het genre zijn Suzanne Vermeer en Linda van Rijn. Een andere auteur in het genre is Jet van Vuuren. Haar vakantiethrillers spelen zich voornamelijk in de zomer af.
In Zomerzin gaat Iris van Egmond voor het eerst in jaren er een weekje tussenuit. Op aanraden van vriendin José, die ondertussen twee weken op de boekhandel van Iris past, gaat Iris een spirituele bezinningsweek doen in het bos. Tot haar grote schrik ontdekt ze dat de organisatie van de week in handen is van Joke Stoep, een spook uit haar verleden. En net als ze van de schrik is bekomen, duikt het tweede spook uit haar verleden op, Peter Schaap. Iris heeft bijna dertig jaar eerder in haar studententijd een moeizame relatie met hem gehad. Peter wilde toen niet begrijpen dat Iris het uit wilde maken. Hij bleef haar lastigvallen tot Iris geen andere uitweg zag dan weg te vluchten uit de stad waar ze toen woonde en studeerde. Joke wilde niets liever dan een relatie met Peter en maakte Iris het leven om die reden zuur. Gelukkig komt Iris al op de eerste dag van de bezinningsweek Hans tegen, een leuke aantrekkelijke man, met wie Iris fijn kan praten en wandelen. Peter lijkt echter niet te begrijpen dat Iris hem nog niet heeft vergeven wat hij haar toen heeft aangedaan. En weer dringt hij zich op aan haar.
Zomerzin voldoet exact aan de verwachtingen van de vakantielezer. Het biedt een dag/avond luchtige afleiding en is daarmee uitermate geschikte vakantielectuur. Eenvoudig verhaal, ongecompliceerde plot, leest lekker weg en als bonus een aantal smeuïge seksscènes.
Voor de lezer die veel en vaak thrillers leest, kan Zomerzin daarentegen een teleurstelling zijn. De hoofdpersoon Iris zeurt zoveel over haar stalker Peter, haar 25 jaar eerder verloren geliefde en het ongeluk dat het gaat irriteren. Je vraagt je af wanneer ze iets nuttigs gaat doen met haar leven. De plot en de ontknoping zijn op het randje van geloofwaardigheid en helaas deels voorspelbaar.
Het verhaal bevat twee verhaallijnen waarvan de ene zich in het heden afspeelt en de andere begin jaren ’80. De verhaallijn uit het verleden wordt niet chronologisch verteld. Logisch, want hiermee creëerde Jet van Vuuren haar spanning. Af en toe krijgt de oplettende lezer echter het gevoel dat de continuïteit niet helemaal klopt wat betreft de jaren waarin de gebeurtenissen zich afspeelden.
Het taalgebruik is wat je kan verwachten: veel bijvoeglijk naamwoorden om een gevoel/emotie over te brengen en een bepaalde sfeer neer te zetten. Daarnaast wordt er veel uitgelegd en krijgt de lezer veel spreektaal voorgeschoteld. Voor sommige lezers betekent dit een verhoging van de herkenbaarheid en het leesgemak. Overbodig om te zeggen dat het daarnaast funest is voor de diepgang en helaas hier en daar ook voor de spanning. Hiertegenover kan worden gesteld dat, net zoals je boeken uit de bouquetreeks niet moet beoordelen met literaire maatstaven, je vakantiethrillers ook niet moet recenseren op Gouden Stropkwaliteit of mogelijke sterren in de VN Detective- & Thrillergids.
Zomerzin is bedoeld als vakantiethriller en in dat opzicht is het helemaal geslaagd. Het is vlot geschreven, waardoor het lekker weg hapt. Denk hierbij aan ijs, fruitsalade of zoutjes. Het hapt achter elkaar weg zonder dat het blijft hangen en biedt de lezer daarmee een spannende, luchtige versnapering op het strand of op een terras.
Deze recensie is gepubliceerd op Crimezone.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten